Dane konstrukcyjne:
- plastykowa butelka 0,25 do 0,5 l,
- gniazdko radiotechniczne,
- kawałki listewek (deseczek),
- płaskownik mosiężny,
- "C-ownik" mosiężny,
- rurki mosiężne,
- zawór z dętki samochodowej,
- kilka śrubek z nakrętkami i kilka wkrętów do drewna.
Parametry taktyczno - techniczne:
- objętość komory silnika - 250ml,
- ciśnienie robocze - do 6 bar,
- ilość wody - do 1/3 komory silnika,
- zasięg lotu - 20 m. (powietrze) do 30 m.(mieszanka wodno-powietrzna).
Uwagi dotyczące wykonania:
Zasadniczy warunek powodzenia eksperymentu, to szczelność całego układu. Zapewniamy to stosując uszczelkę (typowa od kranu), do której odpowiednio wycięty i zaokrąglony koniec rygla dociska kołnierz gniazdka radiotechnicznego. Miejsca wrażliwe ze względu na możliwość występowania nieszczelności traktujemy silikonowym uszczelniaczem: mocowanie gniazdka w nakrętce butelki, samą nakrętkę oraz gumową podkładkę na podstawie wyrzutni.
Dwie szyny prowadzące rygiel wykonujemy z "C- ownika" mosiężnego lutując go z jednej strony na mosiężnej blaszce i przykręcając wkrętami do drewna (do podstawy).
Wykonaliśmy silnik - dalsze modyfikacje mogą obejmować wykonanie papierowej rakiety ze statecznikami, modelu rakietoplanu itp. Stateczniki są niezbędne dla zapewnienia w miarę prostolinijnego lotu.
Można się pokusić o zaopatrzenie naszej rakiety w spadochron lub składane śmigiełko zapewniające autorotacyjne opadanie.
Do napełniania rakiety "paliwem" najlepiej służy pompka samochodowa z manometrem.
