Model kotła parowego
Dwucylindrowy silniczek parowy zasilany parą z powyższego kotła (przy jednorazowym napełnieniu wodą i paliwem) zapewni 60 min pływania zdalnie sterowanego modelu łodzi o długości około 100 cm.
Podstawowe parametry kotła:
- pojemność - około 1,4 l,
- wymiary - szerokość 110 mm, wysokość 200 mm,
- ciśnienie maksymalne (bezpieczne) - 4 bar,
- ciśnienie eksploatacyjne - 0,5 - 1 bar (dwucylindrowy silniczek startuje przy około 0.2 bar i przy 0.5 bar do 1 bar osiąga optymalną moc i obroty),
- czas pracy (do wyczerpania wody) - około 60 min,
- otwieranie zaworu bezpieczeństwa - 2 bar.
- Materiały: pręt mosiężny 8 mm, rurki mosiężne 10, 6, 4 mm, płaskownik mosiężny 15/2 mm, blacha mosiężna 0,5 mm, miedziana rurka instalacyjna 15 mm.
- Ze względu na trudności w wykonaniu szklanego wodomierza w modelu zastosowany jest odcinek przeźroczystego plastykowego przewodu "TUBCLAIR AL" 8 mm - przewód umieszczony w rurce posiadającej dwie szczeliny wziernikowe wytrzymuje bez problemów dopuszczalne ciśnienie w kotle. Warunek - ciasne mocowanie na rurce 6 mm i w rurce 10 mm.
- Całość kotła i jego oprzyrządowanie jest lutowana cyną do instalacji miedzianych, z zastosowaniem odpowiedniej pasty lutowniczej, przy użyciu palnika gazowego.
- Formowanie kotła wykonujemy za pomocą dwóch drewnianych krążków o średnicy równej wewnętrznej średnicy kotła . Ponieważ trudno jest tę średnice określić jednoznacznie, krążki mają lekko stożkowy kształt i są wciskane w zlutowany cylinder. Krążki te posłużyły również do wykonania kołnierza - zagięcia na tylnej i przedniej pokrywie: krążek z blachy o średnicy kotła + zagięty rant mocujemy między tarcze, zakładamy na tokarkę (wiertarkę) i dociskając z jednego boku łożyskiem wystającą ponad drewniane krążki blachę formujemy kołnierz. Właściwości plastyczne 0.5 mm blachy mosiężnej pozwalają na ukształtowanie rantu o wysokości 3 - 4 mm.
Pierwsze próby odbyły się na gazowej kuchence:
Ze względu na stosunkowo dużą powierzchnie i przewodność cieplną miedzi, z której są wykonane "płomienice" woda nagrzewa się b. szybko. Zawór wyregulowany jest na około 2 bar. Przy jego przytrzymaniu ciśnienie doszło do 3 bar (więcej nie ryzykowałem)
Wlutowane "płomienice". Szczególną uwagę należy zwrócić na łączenie blach kotła (decyduje to o wytrzymałości i szczelności). W modelu zastosowałem łączenie na zakładkę - zaczep.
Podstawowe części kotła przed złożeniem - ważnym jest przemyślenie właściwej kolejności składania i lutowania.
Końcówki " rurek sa stoczone na długości 4 mm do połowy grubości ścianki rurki (0,5 mm) - zapewni to jednoznaczne położenie przedniej i tylnej tarczy kotła. Otwory w tarczach są dokładnie dopasowane do powyższego wytoczenia i posiadają wyciśnięte wgłębienia, co ułatwia i wzmacnia połączenie lutowane.
Czy można wiedzieć z kąd masz te kraniki? Może dokładniejsze zdjecia. Pozdrawiam efekt rewelacja.
OdpowiedzUsuń